روستایی فقیری که از تنگدستی و سختی معیشت جانش به لب رسیده بود، نزد آخوند ده رفت و گفت: آملا، فشار زندگی آنقدر مرا در تنگنا قرار داده که به فکر خودکشی افتاده ام. از روی زن و بچه‌هایم خجالت می کشم، زیرا حتی قادر به تامین نان خالی برای آنان نیستم. با زن، شش فرزند قد و نیم قد، مادر و خواهرم در یک اتاق کوچک مخروبه زندگی می کنیم، که با هر نم باران آب به داخل آن چکه می کند. این اتاق آنقدر کوچک است که شب وقتی چسبیده به هم در آن می خوابیم، پای یکی دو نفرمان از درگاه بیرون می ماند. دیگر ادامه این وضع برایم قابل تحمل نیست… پیش تو، که مقرب درگاه خدا هستی، آمده ام تا نزد او شفاعت کنی که گشایشی در وضع من و خانواده‌ام حاصل شود.
آخوند پرسید: از مال دنیا چه داری؟
روستایی گفت: همه دار و ندارم یک گاو، یک خر، دو بز، سه گوسفند، چهار مرغ و یک خروس است. آخوند گفت: من به یک شرط به تو کمک می کنم و آن این است که قول بدهی هرچه گفتم انجام بدهی.
روستایی که چاره‌ای نداشت، ناگزیر شرط را پذیرفت و قول داد….آخوند گفت:> امشب وقتی خواستید بخوابید باید گاو را هم به داخل اتاق ببری. روستایی برآشفت که: آملا، من به تو گفتم که اتاق آنقدر کوچک است که حتی من و خانواده‌ام نیز در آن جا نمی گیریم. تو چگونه می خواهی که گاو را هم به اتاق ببرم؟!

آخوند گفت: فراموش نکن که قول داده‌ای هر چه گفتم انجام دهی وگرنه نباید از من انتظار کمک داشته باشی.
صبح روز بعد، روستایی پریشان و نزار نزد آخوند رفت و گفت: دیشب هیچ یک از ما نتوانستیم بخوابیم. سر و صدا و لگداندازی گاو خواب را به چشم همه ما حرام کرد.
آخوند یکبار دیگر قول روستایی را به او یادآوری کرد و گفت: امشب علاوه بر گاو، باید خر را نیز به داخل اتاق ببری.
چند روز به این ترتیب گذشت و هر بار که روستایی برای شکایت از وضع خود نزد آخوند می رفت، او دستور می داد که یکی دیگر از حیوانات را نیز به داخل اتاق ببرد تا این که > همه حیوانات هم خانه روستایی و خانواده‌اش شدند! روز آخر روستایی با چشمانی گود افتاده، سراپای زخمی و لباس پاره نزد آخوند رفت و گفت که واقعا ادامه این وضع برایش امکان پذیر نیست!
آخوند دستی به ریش خود کشید و گفت: دوره سختی‌ها به پایان رسیده و به زودی گشایشی که می خواستی حاصل خواهد شد. پس از آن به روستایی گفت که شب گاو را از اتاق بیرون > بگذارد!

ماجرا در جهت معکوس تکرار شد و هر روز که روستایی نزد آخوند می رفت، این یک به او می گفت که یکی دیگر از حیوانات را از اتاق خارج کند تا این که آخرین حیوان، خروس نیز بیرون گذاشته شد.روز بعد وقتی روستایی نزد آخوند رفت، آخوند از وضع او سئوال کرد و روستایی گفت: خدا عمرت را دراز کند آملا، پس از مدتها، دیشب خواب راحتی کردیم. به راستی نمی دانم به چه زبانی از تو تشکر کنم.

آه که چه راحت شدیم

مطمئنم کسی که این داستان را می خواند، به خوبی می تواند منظور بنده را درک کرده باشد.

منبع: وبلاگ استاد جمشیدی

خوابیدن بچه با مادر

خوابیدن بچه با پدر

خوابیدن بچه با پدر و مادر

فقط یه ایرانی میتونه 2 سال بره سربازی، 30 سال تعریف کنه!

فقط یه ایرانی میتونه وقتی میره مهمونی فوری از صاحبخونه بپرسه اینجا متری چند؟

فقط یه ایرانی میتونه ماشین خودشو با ریموت قفل کنه، ولی بعدش 4 تا دستگیره رو امتحان کنه که ببینه قفل شده یا نه!

فقط یه ایرانی میتونه بعد از شنیدن صدای پیغامگیر تلفن بگه "رفت رو پیغامگیرشون" و سریعا تلفن رو قطع کنه!

فقط یه ایرانی میتونه وقتی میره عید دیدنی بعد از خوردن دو کاسه آجیل و شیرینی و انواع تنقلات پر کالری، در ادامه برای خوردن شام موقعی که به خوردن نوشابه یا دوغ میرسه جهت حفظ سلامتی دوغ رو انتخاب کنه!

فقط یه ایرانی میتونه برای ماشین پنج میلیونی اقساطی، چهار میلیون لوازم اضافی وصل کنه!

فقط یه ایرانی میتونه با ماشین خودش بره به محلی که آزمون رانندگی میگیرن که توی امتحان شرکت کنه!

فقط در ایرانه که بعد از یک تصادف ساده ممکنه قتل اتفاق بیفته!

فقط یه ایرانی تا تقویم سال جدید به دستش میرسه، اول میگرده تعطیلی هاشو پیدا میکنه!

فقط یه ایرانی میتونه بعد از مسافرات چند روزه برای استراحت... بعد از بازگشت هم چند روز بخوابه واسه اون چند روز استراحت!!!

به افتخار همه ایرانیان عزیز

.. بعضی زخم ها هست

که هر روز صبح باید

روشون رو باز کنی، و نمک بپاشی!

تا یادت نره

دیگه سراغ بعضی آدمها نباید رفت!!

در زندگی برای هر آدمی

از یک روز

از یک جا

از یک نفر

به بعد...!

دیگر هیچ چیز مثل قبل نیست!

نه روزها، نه رنگ ها، نه خیابان ها

همه چیز می شود: دلتنگی....!

من به آمار زمین مشکوکم

اگر این سطح پر از آدمهاست

پس چرا این همه دلها تنهاست..!!

بیخودی می گویند هیچکس تنها نیست

چه کسی تنها نیست، همه از هم دورند..!

همه در جمع ولی تنهایند

من که در تردیدم، تو چطور؟

من اینجا بس دلم تنگ است .... و هر سازی که می بینم بد آهنگ است...

بیا ره توشه برداریم .... قدم در راه بی برگشت بگذاریم...

ببینیم آسمان هرکجا آیا همین رنگ است؟!!